| Ο Οδυσεας και η καλυψω στο περιγιαλι. |
|
 | Οδυσσεα δεν εχεις λογο πια να κλαιεις.Το πηρα αποφασει οτι θα σε αφησω να γυρισεις στην πατριδα σου. | |
|
| Ναι τωρα καταλαβα τη εχεις στο νου σου,δεν θελεις να γυρισω στην Ιθακη αλλα θελεις να κανεις μια τελευται προσπαθεια να κερδισεις την αγαπη μου. | |
|
|
|
|
|
| Κατα τη διαρκεια της συνομιλιας. |
|
| Οδυσσεα ορκιζομαι στα νερα της τηγας ορκος πιο φοβερος δεν εγινε για τους μακαριους θεους.Αληθινα δεν σκεφτομαι κακο για εσενα. | |
|
|
|
|
|
|
| Στο τελος ο οδεισσεας εφτιαξε μια σχεδια,ετοιμος να επιστρεψει στη πατριδα του. |
|
| Οδυσσεα τοσο πολυ πεθιμησες το σπιτι σου;Πηγαναι στο καλο λοιπον και ομως αν ηξερες τη κακο ειχε η μοιρα σου να κακοπαθεις δεν θα ηθελες να επιστρεψεις. | |
|
| Θεα Καλυψω επαθα τοσα πολλα,οταν παθω ακομη λιγα κακα δεν θα χαθει και ο κοσμος. | |
|
|
|
|
|
