| Είχαμε μαζευτεί η παρέα ακόμη ένα βράδυ στο εξωτικό καζίνο. Ο φίλος μου ο Αλέξανδρος κι εγώ απομακρυνθήκαμε από την παρέα μιλώντας για λεφτά, ως συνήθως... |
|
 | Αχ να είχα τρία εκατομυριάκια φράγκα! | |
|
| Εμένα και 20 χιλιάρικάκια το χρόνο μου αρκούν! | |
|
|
|
|
|
|
| Ξέρεις θα μπορούσα να είμαι πολύ πλούσιος! αλλά δεν το τόλμησα | |
|
| Από καμιά κομπίνα στο χρηματιστήριο μάλλον. | |
|
|
|
|
|
| Μου φάνηκε περίεργο. Δεν θυμόμουν να του είχε δοθεί ποτέ τέτοια ευκαιρία...τόσο μεγάλη δουλειά!Οπότε ρώτησα με περιέργεια |
|
| Αχ! τι δειλία! | |
|
| Μα καλά! πώς αυτό; Και πότε; Δε θυμάμαι να το έχεις αναφέρει ξανά. | |
|
|
|
|
|
