|
|
 | Ω! Άθλιε! Εφόνευσες τον αδελφό μου! | |
|
|
|
|
|
|
| Κρύψου, λοιπόν, εδώ από πίσου. Όπου και να είναι, θα φθάση ένας με τον ταχυδρομικό του σάκκο στην αμασχάλη, με το τουφέκι στον ώμο του. Αυτός είναι ο φονιάς του σουλτανέλη. Ονομάζεται Χαραλάμπης, υιός του Μητάτου. Κάθε δεκαπέντε περνά το ίδιο το γεφύρι, που έπεσες με τ' άλογο. | |
|
|
|
|
|
|
|
